تفسیر سوره لقمان جلسه دوازدهم(آیه 14)

بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسٰانَ بِوٰالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلیٰ وَهْنٍ وَ فِصٰالُهُ فِی عٰامَیْنِ أَنِ اشْکُرْ لِی وَ لِوٰالِدَیْکَ إِلَیَّ الْمَصِیرُ
بخش اول
روایت است انسان از زمانی که به خودش می آید تا زمان مرگ نیاز به نصیحت دارد کوچک و بزرگ هم ندارد عالم و جاهل ندارد هم کوچک می تواند بزرگ را نصیحت کند هم بزرگ کوچک را  هم عالم می تواند جاهل را نصیحت کند هم جاهل عالم را
در بحث نصیحت چند نکته نباید فراموش بشود:
1-اگر نصیحت به حق باشد باید عمل بشود چه نصیحت از طرف انسان باشد چه خدا که نصیحتش حق است
2-بحق بودن نصیحت را باید با تحقیق فهمید تحقیق در قرآن تحقیق در روایات تحقیق در مشورت با عقل که به نفع انسان است یا خیر
1.وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسٰانَ بِوٰالِدَیْهِ
1- همه ی انسان ها،در هر رتبه و شرایطی که باشند مدیون والدین هستند بخاطر تمام سختی هایی که والدین کشیدند تا فرزند خوبی را بزرگ کنند تربیت کنند تحویل جامعه بدهند تا جامعه ی سالمی داشته باشند
2- احسان به والدین،حقّی است انسانی نه فقط اسلامی،حتّی والدین کافر هم باشند باید احسان نمود یکی از مصادیق احسان احترام است
3- اولین نصیحتش را وصیت و نصیحت نسبت به مادر داشته
اگر انسان می خواهد نسبت به والدین ابراز محبت کند محبتش چهار قسمت باشد که یک قسمتش برای پدر باشد سه قسمت دیگر برای مادر که این موضوع نتیجه روایت است که چرائی آن در جلسه بعد ان شاء الله

---

حرم شهدای گمنام شهرستان نکا

تفسیر سوره لقمان جلسه یازدهم(آیه 13)

بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
وَ إِذْ قٰالَ لُقْمٰانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یٰا بُنَیَّ لاٰ تُشْرِکْ بِاللّٰهِ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ
قسمت سوم
3. لاٰ تُشْرِکْ بالله: شرک،بزرگ ترین خطر و اصلی ترین مسئله است
4. إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ اگر همه ی دنیا را به کسی بدهند که مشرک شود،نباید بپذیرد.چون شرک ظلم بزرگی است.
شرک اگر ظلم عظیم است بخاطر آثارش است
1-حبط عمل: تمام اعمالت نابود می شود.
2-اختلاف و تفرقه: در جامعه ی شرک آلود،به جای خدای واحد، طاغوت ها،سلیقه ها و راه های متعدّد وجود دارد و مردم را دچار اختلاف و تفرقه می نماید.
3-خواری و ذلّت در قیامت:
قیامت خاص ترین لحظه زندگانی انسان است در آنجا آنچه را که از خودو برای خود ساخته است را مشاهده می کند
البته یک نکنته هم است و اینست که فقط خود شخص اعمال خود را می بیند نه دیگران و حتی خود خدا هم به خودش اجازه نمی دهد وقتی اعمال را شخص می خواند بلند بخواند بلکه دستور می دهد خودت برای خودت و با صدای آهسته بخوان
روایت است انسان وقتی با پرونده اعمال در قیامت قرار می گیرد ندا می آید خودت برای خودت بخوان بطوری که خودت بدانی نه دیگران

---

حرم شهدای گمنام شهرستان نکا

تفسیر سوره لقمان جلسه دهم(آیه 13)

بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
وَ إِذْ قٰالَ لُقْمٰانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یٰا بُنَیَّ لاٰ تُشْرِکْ بِاللّٰهِ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ
بخش دوم
2. وَ هُوَ یَعِظُهُ یٰا بُنَیَّ:

1- با نوجوان باید با زبان موعظه سخن گفت،نه سرزنش

چون اگر با زبان سرزنش باشد دو اتفاق می افتد یکی ایجاد کینه و کدورت می کند دیگری اینکه باعث دوری خواهد شد

2- موعظه باید با محبّت و عاطفه همراه باشد
3- در موعظه باید ابتدا،ذهن و حواسّ شنونده را به خود متوجّه کنیم

4- از بهترین راه های تربیت صحیح فرزند،گفتگوی صمیمی با اوست

اگر موعظه می کنیم با حالت رفاقت باشد پدر و مادر وقتی می خواهند فرزند را بخاطر خطا یا چیز دیگری موعظه کنند پدر بودن و مادر بودن خودشان را فراموش کنند با فرزند رفیق باشند

5- یکی از شرایط تأثیر موعظه،احترام و شخصیّت دادن به طرف مقابل است

6- مواعظ خود را با دلیل و منطق بیان کنیم

---

حرم شهدای گمنام نکا

تفسیر سوره لقمان جلسه نهم(آیه 13)

بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
وَ إِذْ قٰالَ لُقْمٰانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یٰا بُنَیَّ لاٰ تُشْرِکْ بِاللّٰهِ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ
بخش اول
یکی از راه هایی که می توان برای دعوت به حق استفاده کرد راه موعظه است که عقل سلیم می گوید هیچ کسی از آن بی نیاز نیست.
همین قرآنی که دستور است سرلوحه زندگی قرار بدهید کتاب قانون اساسی زندگی بشریت است یکی از نام های قرآن موعظه است
1. وَ إِذْ قٰالَ لُقْمٰانُ لاِبْنِهِ:
1- ما می توانیم شیوه های تربیتی فرزندان را از بزرگان ما یاد بگیریم که یا از راه الگوست یا از راه عبرت
2- فرزند،به موعظه و نصیحت نیاز دارد.از فرزندانمان غافل نشویم
اگر می خواهیم موعظه کنیم همه ی فرز ندان را موعظه کنیم یکی که خوب است کار ی ند اشته باتشیم یکی که بد است با او کار داشته باشیم نه
موعظه و نصیحت هر دو یک معنا هستند اما در عمل با هم فرق می کنند
موعظه با جان  و دل کار دارد با فطرت کار دارد موعظ با عاطفه ی انسانی کار دارد که اگر کسی بخواهد کسی را دعوت به حق کند و می بیند او خواب است اول باید عواطف شخص را بیدار کند و بعد بکشاند به سمت حق
اما نصیحت این نیست کسی که می خواهد ناصح باشد نصیحت کند اول باید خودش عامل باشد تا دچار چالش نشود می بینیم اگر نصیحت کنیم می گویند خودت عامل بودی؟
3- از رسالت های والدی نسبت به فرزند،موعظه است اینکه می بینیم فر زند دچار  انحراف می شود یک علتش اینست که بزرگان موعظه ندارند

---

زمان:07-10-1400
مکان حرم شهدای گمنام نکا