در این آیه به دو گونه نعمت اشاره شده است،نعمت ظاهری مانند: سلامتی، روزی،زیبایی و امثال اینها و نعمت باطنی مانند: ایمان، معرفت، اطمینان، حسن خلق،امداد غیبی،علم، فطرت،ولایت و....
این آیه یک توبیخ است به انسان که به راحتی و چشم بر هم زدنی بی توجهی می کند به اینها و به سادگی از کنارش رد می شود و نباید از نعمات الهی غافل باشیم
تمام آفریده ها هدفدار است گسترده است در دسترس است متنوع است تا انسان از نعمات بهره مند بشود