بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین‌ و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

در کتاب بحار ج۷۸ و تحف العقول روایتی از امام‌ کاظم است‌ که‌ در هر عصری خصوصا عصر حاضر که‌ عصر معصیت‌ خفا و علن‌ هست‌ خیلی قابل استفاده‌ و کاربردی است

اِستَحیوُا مِن‌اللهِ فی سَرائِرِکُم کما تَستَحیوُنَ مِنَ النّاسِ فی عَلاِنَیِتکم.

همان گونه که در ظاهر از مردم حُجب و حیا می‌کنید در خلوت و نهان نیز از خدا شرم داشته باشید. 

توضیح: انسان اگر از کار زشت‌ تنفر داشته باشد از انجام‌ آن‌ خودداری نی کند که اگر تداوم‌ پیدا کند برای او ملکه می شود به این‌ تنفر میگن شرم و از خودداری عمل میگن حیا.

ن۱.طبق روایت‌ از امیرالمومنین اوج حیا جایی است‌ که‌ انسان‌ از خودش شرم‌ کند حالا خدا بماند

ن۲.طبق روایت‌ از امام‌ کاظم ایمان‌ سرچشمه حیاست‌ و کسی که حیا ندارد ایمان‌ ندارد و کسی که ایمان‌ ندارد حیا ندارد یعنی اگر یکی از بین‌ برود دیگری هم‌ از بین‌ می رود

ن۳.در سه مورد نباید حیا کرد:

۱-خدمت‌ کردن‌ به مهمان

۲-بلند شدن‌ برای احترام‌ والدین‌ و استاد

۳-گرفتن‌ حق هر چند کم باشد

ان‌ شاءالله تلخی گناه در قلوب ما‌ افزوده بشود ان‌ شاءالله صفت حیا در زمان‌ و مردان‌ دختران‌ و پسران‌ ما‌ بیشتر از پیش پرورش پیدا کند 

سخنرانی مابین‌ نماز مغرب و عشا

مکان مسجدالرسول ص نکا