بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
وقتی ابن زیاد سوال از زینب کبری می پرسد کَیْفَ رَاَیْتِ صُنْعَ اللهِ بِاَخیکِ؟ کار خدا با برادرت حسین را چه دیدی؟ حضرت فرمودند ما رَاَیْتُ اِلاّ جَمیلا
سیدبن طاووس نقلی دارد حضرت فقط این را نفرمود عبارت دیگری هم هست هَؤُلَاءِ قَوْمٌ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ فَبَرَزُوا إِلَى مَضَاجِعِهِمْ خداوند شهادت ر ا برای آنها رقم زده بود
سوال اینجاست با حوادثی که در کربلا اتفاق افتاد چگونه حضرت زینب به این درک رسید بجای داغ زیبایی ببیند
در کربلا سه چهره حضور داشتند
یک چهره این حادثه عظیم است
مُصیبَةً ما اَعْظَمَها که در روایت است انقدر این مصیبت عظیم است که آسمان و زمین خون گریه کرد و وقتی ریگ کربلا را هم بلند می کردیم خون در جریان بود
چهره دوم عاشورا کار سیدالشهداء(ع) و اصحاب ایشان است.
وقتی حضرت زینب سوال می کنند نکند یاران، شما را در کربلا تنها بگذارند حضرت جواب می دهندفَإِنِّی لَا أَعْلَمُ أَصْحَاباً أَوْفَى من باوفاتر از اصحاب خودم ندیدم و در مورد اهلبیت هم می فرماید وَ لاَ أَهْلَ بَیْت أَبَرَّ وَ لاَ أَوْصَلَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی من بهتر از اهل بیت خودم سراغ ندارم.
چهره سوم اصل عاشورا است.
محور حادثه عاشورا اراده خداست.
هر چه کار سیدالشهداء(ع) زیبا است، کار خدا زیباتر است.
در سخت ترین لحظات عاشورا که همه شهدا شهید شدند و حضرت در گودی قتلگاه هستند می گوید الهی رضا بقضاک یا بعد از شهادت حضرت زینب بخداوند فرمودند اللهم تقبل منا هذا القربان یعنی خدایا این قربانی را از ما قبول کن
حضرت زینب با این سه اصل و سه جهره می فرماید ما رایت الا جمیلا چون هم در این مصیبت صبر است هم شهادت است درس
مسجد امام حسن مجتبی ع