کسی که بتواند محبوب دل امام و خداوند بشود و محبت این عزیزان را بدست بیاورد نه تنها در دنیا بلکه فردای قیامت به بالاترین جایگاه و درجه دست پیدا می کند.
درکربلا جون غلام سیاه سیدالشهدا که امام باقر از پدرشان روایت فرمودند: هنگامی که مردم برای دفن شهداء حاضر شدند، جسد جون را بعد از ده روز یافتند که بوی مشک به مشام میرسید
شهید حمید محمودی ۱۶ ساله بابا نداشت خیلی بد تربیت شده بود. یه نوار روضه متحولش کرد و بلند شد رفت جبهه تا گذشته خودش رو جبران کنه.
یه روز به فرمانده گفت: من از بچگی حرم امام رضا نرفتم، می‌ترسم شهید بشم و حرم آقا رو نبینم، ۴۸ ساعته اجازه گرفت و رفت مشهد. دو ساعت توی حرم زیارت کرد و برگشت جبهه. توی وصیت نامه‌اش نوشته بود:در راه برگشت از حرم امام رضا توی ماشین خواب حضرت رو دیدم آقا بهم فرمود: حمید! اگر همین‌طور ادامه بدهی خودم میام می‌برمت…
اگر انسان بخواهد ابراز محبت کند نسبت به هلبیت رسول الله چکار باید کند؟
اولین ابراز ارادت اطاعت نسبت به معصوم است
امام صادق در زمان وفات عبدالله بن ابی یعفور نامه‌ای به مفضل نوشته‌اند: در عصر ما هیچ‌کس مانند او از خدا و رسول و امامش اطاعت نکرد
دومین مورد اینست که همه جای زندگی ما شعار اهلبیت باشد
تَزاوَروا وَ تَلاقُوا وَ تَذاکرُوا وَ احیَوا اَمرَنا امام صادق علیه السلام فرمود: به زیارت و دیدار یکدیگر بروید، با هم به سخن و مذاکره بنشینید و امر ما را (کنایه از حکومت و رهبری) زنده کنید. اینطور نباشد ایمان ما فصلی باشد
اینکه ما مسلمانیم ما شیعه ایم تمام نشد؟نه خیلی از مسلمانها بودند که راهشان از اهلبیت جدا شد.عمرسعدها شمرها طلحه و زبیرها
روایت از امام کاظم که به یکی از صحابی خودشان فرمودند از خدا دو چیز بخواهید یک مساله اینست که دعا کنید دین ما فصلی نباشد اللهم لا تجعلنی من المعارین.
سومین مورد همراه بودن در مصائب و شادی های اهلبیت است
روایت است امام رضا می فرماید پدرمان را از روز اول محرم تا روز دهم اصلا شاد نمی دیدیم بعد از ده دیگر واویلا بود مصیبت و گریه پدرم شروع می شد.
روایت است شیعیان ما کسانی هستند که در مصیبت ما عزادار و در شادی های ما شاد باشند.
در مورد عزای سیدالشهدا روایات فراوان است ساده ترینش اینست که اگر در مصیبت امام حسین گریه هم نمی گیرد به دروغ خودتان را شبیه گریه کننده ها قرار بدهید
کُلُّ عَیْنٍ باکِیَهٌ یَوْمَ الْقیامَةِ اِلاّ عَیْنٌ بَکَتْ عَلی مُصابِ الْحُسَینِ شهدا رزق شهادت را در گریه بر امام حسین گرفتند ما هم عاقبت بخیری خودمان را در این گریه ها بگیریم.
حاج حسین کاجی تعریف می کرد: با یکی از رزمنده ها می خواستیم جایی بریم؛ تا سوار موتور شدیم، گفت: حسین روضه بخون. هرچی بهونه آوردم، زیر بار نرفت. گفت: حسین! من چند شب دیگه مهمون امام حسین هستم. می خوام به آقا بگم: همه جا برات گریه کردم. شب، روز، ظهر، خلوت، جلوت، توی سنگر، حسینیه، پشت خاکریز، پشت ماشین؛ فقط مونده روی موتور گریه کنم.