بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
فَذَکِّرْ إِنَّما أَنْتَ مُذَکِّرٌ لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ إِلاّ مَنْ تَوَلّی وَ کَفَرَ
از آیات 21الی23سوره بحث از تذکرات خداوند است به انسان
1-تذکر برای اتمام حجت است تا انسان بعدا نگوید که چرا به ما هشدار نداده بودی تا ما هم حساب کار دستمان بیاید. البته یک نکته هم در این مساله است در مطلب تذکر انسان با دو دسته مواجه می شود یکی اهل تذکر گرفتن است و گوش می دهد مراقب است دیگری نه بهانه می آورد ان قلت می آورد حالا وقتی دچار مشکل شدند تذکر دهنده را زیر سوال می برند نه خودشان را
2- ما در تذکرات باید مامور به انجام وظیفه باشیم نه مامور به نتیجه چون پیامبر اکرم برای هدایت مردم هم اهتمام داشت هم حرص و هم نگران بود خداوند عالم فرمود وظیفه ی تو فقط تذکر است
3- وظیفه پیامبران،تذکّر است نه تسلط و تحمیل عقیده.
4-اگر کسی یا کسانی نسبت به تذکر بی اعتنا باشد وظیفه را ساقط نمی کند
5-کسی که از تذکر و هشدارها روی گردان بشود و در او تاثیر نداشته باشد اگر این روی گردانی ها از روی لجاجت باشد این افراد به کفر نزدیک می شوند چون منشا کفر همین لجاجت ها و عنادهاست