بسم الله الرحمن الرحیم الحمدالله رب العالمین
روز مباهله روز دیدار علمای مسیح نجران است با پیامبر اکرم در مدینه و این دیدار اولین دیداری است که مدینه مسیحی به خود دیده بود. به هر حال ۶۰ نفر مسیحی با زرق و برق وارد مسجد و محضر رسول الله می آیند ولی پیامبر آنان را تحویل نمی گیرد تعجب می کنند پیامبری قرار نیست طبق یک آخرهای سوره نور باید همه را تحویل بگیرد ولی این گروه ۶۰ نفره را تحویل نمی گیرد. از رسول اکرم سوال می کنند پاسخ نمی دهد متوسل به امیرالمومنین می شوند فرمود پیامبر با تجملات میانه خوبی ندارد اگر می خواهید پیامبر نگاهتان کند کلامتان را بشنود پاسختان را بدهد تجملات را کنار بگذارید این گروه هم تجملات را از خودشان جدا می کنند مجدد محضر رسول الله می آیند پیامبر از جاى بر مىخیزد و بگرمى از آنان استقبال مىکند دور تا دور پیامبر مىنشینند و پیامبر به یکایک آنها خوشامد مىگوید و با پیامبر شروع به سخنگفتن مىکند که نامه ای از شما بدست ما رسید آمدیم حرفتان را بشنویم.
پیامبر می فرماید خواسته ی من پذیرش اسلام است و پرستش خداوند که آیاتى از قرآن را برایشان خوانده می شود.
بزرگشان در پاسخ پیامبر می گوید اگر منظورتان از پذیرش اسلام ایمان به خداست ما قبلا ایمان آوردیم و به احکام الهی عمل می کنیم.
پیامبر فرمود درست است شما به خدا ایمان آوردید ولی پذیرش اسلام نشانه دارد که با اعتقادات شما سازگار نیست نمونه شما براى خدا فرزند قائلید که مسیح است و هم چنین او را خدا هم می دانید درحالى که ما این اعتقاد را نداریم.
می گویند ما به این دلیل مسیح را فرزند خدا می دانیم که بدون پدر بدنیا آمد و با این نشانه هم او را خدا می دانیم.
پیامبر سکوت مىکند آیه نازل می شود آل عمران آیه۵۹ که إِنَّ مَثَلَ عِیسى عِنْدَ اللَّـهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ مَثَل عیسی مَثَل آدم است هر دو از خاک خلق شدند چون خداوند اراده کرد و بعد اگر بحث خدایی جهان باشد آدم بیشتر از عیسی شایستگی دارد چون عیسی مادر داشت ولی آدم مادر هم نداشت.
مسیحیان قانع نمی شوند و می گویند تنها راه اثبات حقانیت مباهله است یعنى ما و شما دستبه دعا برداریم و از خداوند بخواهیم که هرکس خلاف مىگوید، به عذاب خداوند گرفتار شود.
ایه نازل می شود آیه۶۱ سوره آل عمران فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّـهِ عَلَى الْکاذِبِینَ. یا رسول الله اگر دنبال مباهله هستند و حقانیت بگو شما اهلتان جانتان را بیاورید ما هم اهلمان و جانمان را می آوریم فرزندانتان زنانتان مردانتان را بیاورید ما هم فرزندانمان زنانمان مردانمان را می اوریم با تضرع بدرگاه خداوند می رویم که نتیجه اش درخواست لعنت به دروغگوست یعنی اگر ما دروغ می گوئیم خدا ما را لعنت کند اگر شما دروغ خدا شما را لعنت کند.
تا آیه نازل می شود مسیحیان نگاهی به هم می کنند میبینند چاره ای ندارند با اکراه
قبول می کنند. زمان صبح امروز و مکانش صحرای بیرون مدینه.
همان گروه صبح امروز بیرون مدینه منتظر می مانند تا پیامبر بیاید عده ای از مسلمانان هم کنار دروازه شهر در حال مشاهده که چه خواهد شد یک وقت متوجه می شوند پیامبر امام حسین در آغوشش دستامام حسن در دستش و پشت سرش تنها یک مرد که امیرالمومنین باشد و یک زن که فاطمه زهرا باشد از دروازه مدینه خارج مىشود.
با این حرکت وحشت و نگرانی مسیحیان بیشتر می شود که یکی از مسیحیان می گوید نگاه کن. او فقط دختر، داماد و دو نوه خود را به همراه آورده است و دیگری مىگوید:
همین نشان حقانیت است به جاى این که لشکرى را براى مباهله بیاورد، فقط عزیزان و نزدیکان خود را آورده است، و معلوم می شود به حقانیت دعوت خود مطمئن است که عزیزترین کسانش را سپر بلا ساخته است.
و نتیجه می گیرند که با مصلحت اندیشی به مباهله تن ندهند که اگر تن بدهند از طرف خداوند عذاب خواهند شد.
بزرگشان بالای سنگی می رود با ترس و لرز می گوید معتقدم که مباهله صلاح نیست. این پنج چهره نورانى که من مىبینم، اگر دستبه دعا بردارند، کوهها را از زمین مىکنند، درصورت وقوع مباهله، نابودى ما حتمى است و چهبسا عذاب، همه مسیحیان جهان را دربر بگیرد.
محضر رسول الله می رسند انصرافشان را اعلام می کنند و ناچار می شوند هر چه رسول اکرم بگوید گوش بدهند که یک دستورش تبلیغ اسلام است در بین مسیحیت.
۱۴۰۴-۰۳-۳۰
