تفسیر سوره لقمان جلسه سوم(آیات6الی7)

بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

طبق آیات6و7سوره لقمان بعضی از مردم با یک سری شرائط اگر تلاش هم کنند توفیق رستگاری ندارند و مانع هدایت خودشان می شوند:
1.لهو الحدیث بود یعنی سخن بیهوده زدن که در جلسه قبل بحثش شد
اگر کسی مبتلا باشد به حرف بیهوده با چند دلیل اهل هدایت نمی شود:
1-ترویج فساد اخلاق:
نسبت به گناه بی حیا می شود قبح گناه از بین می رود
شخصیت شکنی اتفاق می افتد براحتی جلوی همه شخصیت دیگران را خرد می کند زیر سوال می برد
2-ایجاد غفلت:
غفلت از دشمنان اینکه شاید در  این مجلس یک دشمن داشته باشد بر علیه او کار کند  
غفلت از خدا اینکه خداوند انسان را پاک خلق کرد می خواهد پاک زندگی کند و پاک بمیرد
غفلت از وظیفه اینکه خداوند وظیفه ی انسان را عمل صالح قرار داد اینکه فلان فعل حرام است برای خودش حلال کند
2.وَ إِذا تُتْلی عَلَیْهِ آیاتُنا وَلّی مُسْتَکْبِراً وقتی آیات الهی را مستندا می شنوند بهشان بر می خورد قبول نمی کنند
3.کَأَنْ لَمْ یَسْمَعْها کَأَنَّ فِی أُذُنَیْهِ اصلا حوصله شنیدن آیات الهی را ندارند خودشان را به نفهمی می زنند انگار ناشنوا هستند