تفسیر سوره لقمان جلسه بیست و هشتم(آیه 22)

بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

وَ مَنْ یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَی اللّٰهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقیٰ وَ إِلَی اللّٰهِ عٰاقِبَهُ الْأُمُورِ

بخش اول:

در آیه قبل،دعوت شیطان از مردم و کشاندن آنان به سوی دوزخ که روی عقائد انحرافی خو دشان پایبند ماندند مطرح شد؛این آیه راه نجات از وسوسه های شیطان را تسلیم خدا شدن و انجام کار نیک می داند.

1. وَ مَنْ یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَی اللّٰهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ:

 در  آیه قبل یک عده از آبا و اجداد متعصانه روی انحراف خودشان ماندند و خداوند آنها را منحرف خواند در این آیه خداوند با یک عده ی دیگر از آبا و اجداد صحبت می کند و اینکه دسته دیگر از نیاکان به خدا دلبستند  و معتقد به خداوند شدند تسلیم خداوند شدند لبیک به دعوت رسول خدا دادند.

 و خداوند فرمود این دسته جزء خوبان عالم هستند چون تسلیم فرمان خداوند و پیامبر خدا هستند