بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
وَ إِذٰا غَشِیَهُمْ مَوْجٌ کَالظُّلَلِ دَعَوُا اللّٰهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمّٰا نَجّٰاهُمْ إِلَی الْبَرِّ فَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مٰا یَجْحَدُ بِآیٰاتِنٰا إِلاّٰ کُلُّ خَتّٰارٍ کَفُورٍ
بخش دوم:
انسان بطور فطری خداشناس است و آیات پیرامون برای اینست که اگر بخاطر غفلت پرده ای بر روی فطرت انسان قرار داده شد این آیات و در کنارش حوادث باعث بشود پرده غفلت کنار برود و براحتی انسان بتواند مجدد روحیه خدانگری تقویت بشود.
اگر می خواهید کسی را به خدا دعوت کنید او را از اسباب عادی قطع امید کنید و وقتی قطع امید شد آن وقت دعوت پاسخ می دهد و انسان نجات پیدا می کند. برای این گروه اخلاص در عمل عارضی است حتما باید یک تلنگری ایجاد بشود.