رحم بین انسانها باعث می شود انسان رحمت و مهربانی خدا رار دریافت کند

رحم بین انسانها باعث می شود انسان رحمت و مهربانی خدا را دریافت کند.
ولی سوال اینکه ما به دیگران مهربانی ورحم می کنیم آیا از دیگران هم باید رحم و مهربانی بخواهیم؟
وقتی وارد مباحث دین و روانشناسی می شویم
نه دین اجازه چنین کاری را داده است نه روانشناسی
بدلیل اینکه هم توقع انسان بالا می رود هم شخصیت انسان می تواند زیر سوال برود که خداوند متعال به ایجاد این مساله اشکال وارد کرده است.
خداوند بعضی وقتها انسان را بواسطه مهربانی کردن مورد آزمایش قرار می دهد بعضی وقت‌ها یک کسانی را می‌فرستد به تو مهربانی کنند تا ببیند دلت می‌‌رود؟
 اگر کسی با تو مهربان بود، سعی کن خیلی برایت فرق نداشته باشد و مهم نباشد.
ما باید به دیگران مهربانی کنیم ولی زیاد انتظار عکس‌العمل نداشته باشیم. وقتی انتظار عکس‌العمل نداشته باشی رها می‌شوی، ضربه نمی‌خوری، مهربانی‌ات سقوط نمی‌کند و از بین نمی‌رود و می‌توانی به رحم‌ کردنت ادامه بدهی.
طبق روایت، اگر مهربانی کردی و طرف جواب مهربانی‌ات را نداد، خدا یک‌کسی را مأمور می‌کند به تو مهربانی کند؛ چند برابر آن جوابی که او می‌خواست بدهد! این‌طوری آدم رحمت خدا را می‌فهمد، این‌طوری آدم فضا در زندگی‌اش باز می‌شود که مهربانی خدا را درک کند!
یکی دیگر از موانع درک مهربانی خداوند اینست که ما روحیه شکر گذاری نداریم در قرآن است که خداوند می فرماید قَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُورُ از بندگان من هستند کم هستند کسانی که شکرگذاری کنند
شما سوره حمد را ببینید سراسر شگرگزاری است اینکه بر ما واجب شده است سورۀ حمد را دائماً در نمازها بخوانیم معنایش این است که دائماً باید حمد را به خودمان تلقین کنیم تا زبان‌مان به تشکرکردن از خدا باز شود، وقتی زبان ما به حمد و تشکر از خدا باز شد و نعمت‌های خدا را دیدیم، کم‌کم روحیۀ ما هم عوض می‌شود و کم‌کم چشم ما به دیدن مهربانی خدا هم باز می‌شود.

۰